Spis treści:
Co to jest onycholiza?
Onycholizą nazywamy oddzielenie się płytki paznokciowej od łożyska w części dystalnej lub bocznej. Zmiany zwykle rozpoczynają się na końcu jednego lub kilku paznokci i powiększają aż do 1/3 części paznokcia.
Odwarstwieniu towarzyszy utrata normalnego, różowego zabarwienia paznokcia wynikającego z prześwitywania naczyń włosowatych. Separacja odbywa się stopniowo i zazwyczaj jest bezbolesna.
Paznokieć, który został oddzielony od łożyska, zazwyczaj ma nieregularne granice pomiędzy częścią różową a białą (zewnętrzną jego krawędzią).
Większa część paznokcia jest matowa, biała albo przebarwiona na żółto lub zielono. Zielony paznokieć po urazie może świadczyć o zakażeniu bakteriami. Dotyczy to szczególnie osób regularnie trzymających ręce w wodzie, detergentach lub glebie. Zielony paznokieć po urazie może też świadczyć o krwiaku podpaznokciowym, grzybicy lub czerniaku.
W przypadku onycholizy pod paznokciem może zebrać się pogrubiona skóra, a płytka może przybrać zdeformowany kształt: w formie wgniecenia na powierzchni, wygiętych krawędzi lub pogrubienia płytki.
Ból może pojawić się w przypadku dalszego rozciągania pod wpływem powtarzającego się urazu lub dodatkowej czynnej infekcji.
Przeczytaj też o zanokcicy paznokcia.
fot. Fotolia
Przyczyny onycholizy
Najczęstszą przyczyną onycholizy jest uraz. Nawet niewielkie, ale częste urazy, mogą powodować oddzielanie się płytki paznokciowej od łożyska. Warunkiem jest powtarzalność tych urazów. Może to być np. noszenie zbyt ciasnego obuwia.
Onycholiza może wynikać z choroby paznokcia dużego palca lub każdego innego palca dłoni lub nóg, jak np. grzybica lub łuszczyca.
Onycholiza może powstać na przykład w wyniku zbyt częstego używania narzędzi do manicure, które wpychane pod płytkę paznokciową celem usunięcia brudu powodują powtarzalny, niewielki uraz.
Inną przyczyną powstawania onycholizy są substancje chemiczne. Problem ten dotyczy zwłaszcza gospodyń domowych (narażenie na detergenty) oraz pracowników budowlanych (narażenie na cement).
Poza tym takie czynniki jak zbyt duża wilgotność, zakażenia grzybicze oraz stosowanie niektórych leków (np. antybiotyków z grupy tetracyklin), mogą wywołać proces oddzielania się paznokci.
Onycholiza może być pierwszym objawem niektórych chorób skóry, takich jak łuszczyca czy liszaj płaski, a także chorób ogólnoustrojowych, jak na przykład nadczynność tarczycy, toczeń rumieniowaty, niedobór żelaza czy cukrzyca.
Przeczytaj też: Łuszczyca paznokci – objawy, leczenie i pielęgnacja
Sposoby na odwarstwienie paznokcia
Leczenie onycholizy przede wszystkim musi poprzedzić znalezienie przyczyny zaistniałego stanu.
Jeśli przyczyną jest uraz lub środki chemiczne, należy w miarę możliwości nie narażać paznokci na te czynniki, aż do czasu wyleczenia zmian.
Oddzielenie paznokcia na ogół po ustaniu czynnika powodującego problem, samoistnie ustępuje. Całkowite odrastanie paznokci u rąk trwa od 4 do 6 miesięcy, a paznokci u stóp od 8 do 12 miesięcy.
Jeśli przyczyna onycholizy nie jest jasna, należy wykonać morfologię krwi oraz sprawdzić poziom hormonów tarczycy.
W przypadku infekcji bakteryjnych lub grzybiczych, konieczna jest odpowiednia terapia.
Istotne jest również prawidłowe opracowanie kosmetyczne. Paznokcie należy maksymalnie skrócić, ponieważ oddzielająca się płytka jest narażona na zakażania i zabrudzenia. Paznokci dotkniętych problemem onycholizy nie powinno się czyścić ostrymi narzędziami, należy unikać kontaktu z wilgocią, brudem oraz długiego moczenia rąk bez ochrony. W niektórych przypadkach konieczne może być chirurgiczne usunięcie płytki paznokciowej.
Czytaj także:
Grzybica paznokci – przyczyny, objawy, leczenie i zapobieganie, (zdjęcia)
Czy zerwany paznokieć odrasta? Pierwsza pomoc przy urazie paznokcia
Rozdwajające się paznokcie – przyczyny i zapobieganie
Jak pokonać grzybicę paznokci? Najskuteczniejsze sposoby
Wrastający paznokieć: przyczyny, objawy, leczenie. Jak zapobiegać wrastaniu paznokci?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
